Poem - வரதட்சணை (varathakshanai)

மலரை நாடும வண்டிடம்
மலர் நாடவில்லை வரதட்சணை

மலையில் ஓடும் நீரிடம்
மலை ஓதவில்லை வரதட்சணை

மழையை தேடும் பூமியிடம்
மழை தேடவில்லை வரதட்சணை

வனத்தை நாடும் விலங்கிடம்
வனம் நாடவில்லை வரதட்சணை - பின் ஏன்

மனதை பகரும் மனிதனுக்கிடையே
மனத்தை பகைக்கும் வரதட்சணை?

மாலை தென்றலை நுகரும் மனிதனிடம்
தென்றல் நுகரவில்லை வரதட்சணை - பின் ஏன்

மாலை போடும் மைந்தனுக்கு
மங்கையின் மேலொரு வரதட்சணை . . . .


என்றும் அன்புடன் . . . . . சங்கீதா
with love .... sangeetha

6 comments:

P.N. Subramanian said...

Since your blog is read worldwide, a translation could have been more useful. I too can not read this. However I sought the help of Google for a translation and understood to some extent.

Anonymous said...

Thank you for visiting my blog

Its is an inspiring comment to me. I also considering to put an English translation.

Jeevan said...

அழகான ஆழமான வரிகள்! வாழ்கையில் இருந்து அழிக்கபடவேண்டிய வார்த்தை வரதட்சணை...உண்மையான காதல் இதை எதிர்பார்பதில்லை.

வாழ்த்துக்கள் சங்கீதா :)

padmaja said...

Sangeetha, you could not have said it better, the words just seemed to flow out of your heart, true, mankind doesnt realize what is the bounty that the nature has offered with out expecting a single dime.

Pradeepa said...

Wonderful! but who is Sangeetha?

Anonymous said...

sangeetha.... she is my wife